deklinacja

See also: deklinacją

Polish

Etymology

Borrowed from Latin dēclīnātiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɛk.liˈnat͡s.ja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: dek‧li‧nac‧ja

Noun

deklinacja f

1. (grammar) declension (act)

   Synonym: odmiana

2. (grammar) declension (way of categorizing)

   Synonym: odmiana

3. (astronomy) magnetic declination

Declension

Declension of deklinacja

	singular	plural
nominative	deklinacja	deklinacje
genitive	deklinacji	deklinacji/deklinacyj (archaic)
dative	deklinacji	deklinacjom
accusative	deklinację	deklinacje
instrumental	deklinacją	deklinacjami
locative	deklinacji	deklinacjach
vocative	deklinacjo	deklinacje

Derived terms

adjective

• deklinacyjny

 

verb

• deklinować

 

Related terms

nouns

• deklinator
• deklinometr

 

Further reading

• deklinacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• deklinacja in Polish dictionaries at PWN