demarkaatio
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
Internationalism (see English demarcation).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
demarkaatio
- demarcation (act of marking a temporary border, especially between belligerent parties)
Declension[edit]
Inflection of demarkaatio (Kotus type 3/valtio, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | demarkaatio | demarkaatiot | ||
genitive | demarkaation | demarkaatioiden demarkaatioitten | ||
partitive | demarkaatiota | demarkaatioita | ||
illative | demarkaatioon | demarkaatioihin | ||
singular | plural | |||
nominative | demarkaatio | demarkaatiot | ||
accusative | nom. | demarkaatio | demarkaatiot | |
gen. | demarkaation | |||
genitive | demarkaation | demarkaatioiden demarkaatioitten | ||
partitive | demarkaatiota | demarkaatioita | ||
inessive | demarkaatiossa | demarkaatioissa | ||
elative | demarkaatiosta | demarkaatioista | ||
illative | demarkaatioon | demarkaatioihin | ||
adessive | demarkaatiolla | demarkaatioilla | ||
ablative | demarkaatiolta | demarkaatioilta | ||
allative | demarkaatiolle | demarkaatioille | ||
essive | demarkaationa | demarkaatioina | ||
translative | demarkaatioksi | demarkaatioiksi | ||
abessive | demarkaatiotta | demarkaatioitta | ||
instructive | — | demarkaatioin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Synonyms[edit]
Derived terms[edit]
compounds