diablę

See also: diable

Polish

Etymology

From diabeł +‎ -ę.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdjab.lɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ablɛ
• Syllabification: diab‧lę
• Homophone: diable

Noun

diablę n

1. (folklore) devilkin, imp

   Synonyms: diabełek, diablik, dydko

2. (colloquial) scamp, imp, rascal (mischievous child)

   Synonyms: see Thesaurus:urwis

Declension

Declension of diablę

	singular	plural
nominative	diablę	diablęta
genitive	diablęcia	diabląt
dative	diablęciu	diablętom
accusative	diablę	diablęta
instrumental	diablęciem	diablętami
locative	diablęciu	diablętach
vocative	diablę	diablęta

Related terms

adjectives

• diabelny
• diabelski
• diabli
• diaboliczny

 

adverbs

• diabelnie
• diabelsko
• diablo
• diabolicznie

 

nouns

• diabelstwo
• diabeł
• diabełek
• diablica
• diablik
• diaboliczność

 

phrase

• gdzie diabeł nie może, tam babę pośle

 

Further reading

• diablę in Polish dictionaries at PWN