dopiec

Polish

Etymology

From do- +‎ piec.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdɔ.pjɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔpjɛt͡s
• Syllabification: do‧piec

Verb

dopiec pf (imperfective dopiekać)

1. (transitive) to bake completely
2. (intransitive) to bake, to be hot
3. (intransitive) to trouble, to bother, to harass [+dative = someone]

Conjugation

Conjugation of dopiec pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dopiec
future tense	1st	dopiekę			dopieczemy
	2nd	dopieczesz			dopieczecie
	3rd	dopiecze			dopieką
	impersonal	dopiecze się
past tense	1st	dopiekłem, -(e)m dopiekł	dopiekłam, -(e)m dopiekła	dopiekłom, -(e)m dopiekło	dopiekliśmy, -(e)śmy dopiekli	dopiekłyśmy, -(e)śmy dopiekły
	2nd	dopiekłeś, -(e)ś dopiekł	dopiekłaś, -(e)ś dopiekła	dopiekłoś, -(e)ś dopiekło	dopiekliście, -(e)ście dopiekli	dopiekłyście, -(e)ście dopiekły
	3rd	dopiekł	dopiekła	dopiekło	dopiekli	dopiekły
	impersonal	dopieczono
conditional	1st	dopiekłbym, bym dopiekł	dopiekłabym, bym dopiekła	dopiekłobym, bym dopiekło	dopieklibyśmy, byśmy dopiekli	dopiekłybyśmy, byśmy dopiekły
	2nd	dopiekłbyś, byś dopiekł	dopiekłabyś, byś dopiekła	dopiekłobyś, byś dopiekło	dopieklibyście, byście dopiekli	dopiekłybyście, byście dopiekły
	3rd	dopiekłby, by dopiekł	dopiekłaby, by dopiekła	dopiekłoby, by dopiekło	dopiekliby, by dopiekli	dopiekłyby, by dopiekły
	impersonal	dopieczono by
imperative	1st	niech dopiekę			dopieczmy
	2nd	dopiecz			dopieczcie
	3rd	niech dopiecze			niech dopieką
passive adjectival participle		dopieczony	dopieczona	dopieczone	dopieczeni	dopieczone
anterior adverbial participle		dopiekłszy
verbal noun		dopieczenie

Further reading

• dopiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dopiec in Polish dictionaries at PWN