dynamiteren

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch[edit]

Etymology[edit]

Perhaps borrowed. Equivalent to dynamiet +‎ eren. Cf. French dynamiter.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˌdinaːmiˈteːrə(n)/
  • (file)
  • Hyphenation: dy‧na‧mi‧te‧ren
  • Rhymes: -eːrən

Verb[edit]

dynamiteren

  1. (transitive) to dynamite

Inflection[edit]

Conjugation of dynamiteren (weak)
infinitive dynamiteren
past singular dynamiteerde
past participle gedynamiteerd
infinitive dynamiteren
gerund dynamiteren n
present tense past tense
1st person singular dynamiteer dynamiteerde
2nd person sing. (jij) dynamiteert dynamiteerde
2nd person sing. (u) dynamiteert dynamiteerde
2nd person sing. (gij) dynamiteert dynamiteerde
3rd person singular dynamiteert dynamiteerde
plural dynamiteren dynamiteerden
subjunctive sing.1 dynamitere dynamiteerde
subjunctive plur.1 dynamiteren dynamiteerden
imperative sing. dynamiteer
imperative plur.1 dynamiteert
participles dynamiterend gedynamiteerd
1) Archaic.

Related terms[edit]