elçilik

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Azerbaijani

[edit]

Etymology

[edit]

From elçi +‎ -lik.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [elt͡ʃiˈlik], [elt͡ʃiliç], [elt͡silit͡ʃ]
  • Audio (Baku):(file)
  • Hyphenation: el‧çi‧lik

Noun

[edit]

elçilik (definite accusative elçiliyi, plural elçiliklər)

  1. going to an unmarried woman's house in order to ask her parents for her hand on a close relative's behalf.
  2. envoys of such a delegation collectively
  3. (less common) embassy
    Synonym: səfirlik

Declension

[edit]

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

From Ottoman Turkish ایلچیلك (elçilik), equivalent to elçi (ambassador) +‎ -lik.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

elçilik (definite accusative elçiliği, plural elçilikler)

  1. embassy

Declension

[edit]
Inflection
Nominative elçilik
Definite accusative elçiliği
Singular Plural
Nominative elçilik elçilikler
Definite accusative elçiliği elçilikleri
Dative elçiliğe elçiliklere
Locative elçilikte elçiliklerde
Ablative elçilikten elçiliklerden
Genitive elçiliğin elçiliklerin