elöljárós

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

elöljáró (preposition) +‎ -s (adjective-forming suffix)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈɛløjːaːroːʃ]
  • Hyphenation: elöl‧já‧rós
  • Rhymes: -oːʃ

Adjective[edit]

elöljárós (not comparable)

  1. (grammar) prepositional

Declension[edit]

Inflection of elöljárós
singular plural
nominative elöljárós elöljárósak
accusative elöljárósat
elöljáróst
elöljárósakat
dative elöljárósnak elöljárósaknak
instrumental elöljáróssal elöljárósakkal
causal-final elöljárósért elöljárósakért
translative elöljáróssá elöljárósakká
terminative elöljárósig elöljárósakig
essive-formal elöljárósként elöljárósakként
essive-modal
inessive elöljárósban elöljárósakban
superessive elöljáróson elöljárósakon
adessive elöljárósnál elöljárósaknál
illative elöljárósba elöljárósakba
sublative elöljárósra elöljárósakra
allative elöljáróshoz elöljárósakhoz
elative elöljárósból elöljárósakból
delative elöljárósról elöljárósakról
ablative elöljáróstól elöljárósaktól
non-attributive
possessive - singular
elöljárósé elöljárósaké
non-attributive
possessive - plural
elöljáróséi elöljárósakéi

or less commonly

Inflection of elöljárós
singular plural
nominative elöljárós elöljárósok
accusative elöljárósat
elöljáróst
elöljárósokat
dative elöljárósnak elöljárósoknak
instrumental elöljáróssal elöljárósokkal
causal-final elöljárósért elöljárósokért
translative elöljáróssá elöljárósokká
terminative elöljárósig elöljárósokig
essive-formal elöljárósként elöljárósokként
essive-modal
inessive elöljárósban elöljárósokban
superessive elöljáróson elöljárósokon
adessive elöljárósnál elöljárósoknál
illative elöljárósba elöljárósokba
sublative elöljárósra elöljárósokra
allative elöljáróshoz elöljárósokhoz
elative elöljárósból elöljárósokból
delative elöljárósról elöljárósokról
ablative elöljáróstól elöljárósoktól
non-attributive
possessive - singular
elöljárósé elöljárósoké
non-attributive
possessive - plural
elöljáróséi elöljárósokéi