fırsat

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish فرصت (fırsat), Arabic فُرْصَة (furṣa).

Noun

fırsat (definite accusative fırsatı, plural fırsatlar)

1. opportunity, chance, occasion

Declension

Inflection
Nominative	fırsat
Definite accusative	fırsatı
	Singular	Plural
Nominative	fırsat	fırsatlar
Definite accusative	fırsatı	fırsatları
Dative	fırsata	fırsatlara
Locative	fırsatta	fırsatlarda
Ablative	fırsattan	fırsatlardan
Genitive	fırsatın	fırsatların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular fırsatım fırsatlarım 2nd singular fırsatın fırsatların 3rd singular fırsatı fırsatları 1st plural fırsatımız fırsatlarımız 2nd plural fırsatınız fırsatlarınız 3rd plural fırsatları fırsatları Definite accusative Singular Plural 1st singular fırsatımı fırsatlarımı 2nd singular fırsatını fırsatlarını 3rd singular fırsatını fırsatlarını 1st plural fırsatımızı fırsatlarımızı 2nd plural fırsatınızı fırsatlarınızı 3rd plural fırsatlarını fırsatlarını Dative Singular Plural 1st singular fırsatıma fırsatlarıma 2nd singular fırsatına fırsatlarına 3rd singular fırsatına fırsatlarına 1st plural fırsatımıza fırsatlarımıza 2nd plural fırsatınıza fırsatlarınıza 3rd plural fırsatlarına fırsatlarına Locative Singular Plural 1st singular fırsatımda fırsatlarımda 2nd singular fırsatında fırsatlarında 3rd singular fırsatında fırsatlarında 1st plural fırsatımızda fırsatlarımızda 2nd plural fırsatınızda fırsatlarınızda 3rd plural fırsatlarında fırsatlarında Ablative Singular Plural 1st singular fırsatımdan fırsatlarımdan 2nd singular fırsatından fırsatlarından 3rd singular fırsatından fırsatlarından 1st plural fırsatımızdan fırsatlarımızdan 2nd plural fırsatınızdan fırsatlarınızdan 3rd plural fırsatlarından fırsatlarından Genitive Singular Plural 1st singular fırsatımın fırsatlarımın 2nd singular fırsatının fırsatlarının 3rd singular fırsatının fırsatlarının 1st plural fırsatımızın fırsatlarımızın 2nd plural fırsatınızın fırsatlarınızın 3rd plural fırsatlarının fırsatlarının