fara á fætur
Jump to navigation
Jump to search
Icelandic[edit]
Etymology[edit]
From Old Norse fara á fœtr (“to rise”).
Verb[edit]
fara á fætur (strong verb, third-person singular past indicative fór á fætur, third-person plural past indicative fóru á fætur, supine farið á fætur)
- (intransitive) to get up
- Ég fer alltaf á fætur klukkan sjö.
- I always get up at seven o'clock.
- Ég fer alltaf á fætur klukkan sjö.