fingundus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future passive participle of fingō.
Pronunciation[edit]
- (Classical Latin) IPA(key): /finˈɡun.dus/, [fɪŋˈɡʊn̪d̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /finˈɡun.dus/, [fiŋˈɡun̪d̪us]
Participle[edit]
fingundus (feminine fingunda, neuter fingundum); first/second-declension participle
- which is to be shaped
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | fingundus | fingunda | fingundum | fingundī | fingundae | fingunda | |
Genitive | fingundī | fingundae | fingundī | fingundōrum | fingundārum | fingundōrum | |
Dative | fingundō | fingundō | fingundīs | ||||
Accusative | fingundum | fingundam | fingundum | fingundōs | fingundās | fingunda | |
Ablative | fingundō | fingundā | fingundō | fingundīs | |||
Vocative | fingunde | fingunda | fingundum | fingundī | fingundae | fingunda |
References[edit]
- fingundus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.