gerekmek

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Ottoman Turkish كركمك (gerekmek, “to be needful, be necessary, be fitting, be suitable, be lacking”), reflexive of Proto-Turkic *kẹrge- (“to need”).[1] Cognate with Old Turkic [script needed] (kerge-, “to lack, require, need”), Azerbaijani gərəkmək and gərək, see the last for more cognates.

Verb

[edit]

gerekmek (third-person singular simple present gerekir)

  1. (intransitive) to be necessary, be needed, be required
  2. (auxiliary, impersonal with genitive + third-person singular + verbal noun) to have (to do)
    Senin işe gitmen gerekiyor. ― You have to go to work.

Conjugation

[edit]
Conjugation of gerekmek (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive gerekmek
impersonal participle imperfective gereken
perfective gerekmiş
prospective gerekecek
personal participle non-prospective gerektiğim gerektiğin gerektiği gerektiğimiz gerektiğiniz gerektikleri
prospective gerekeceğim gerekeceğin gerekeceği gerekeceğimiz gerekeceğiniz gerekecekleri
verbal noun gerekme
way of doing gerekiş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist gerekirim gerekirsin gerekir gerekiriz gerekirsiniz gerekirler
imperfective gerekiyorum gerekiyorsun gerekiyor gerekiyoruz gerekiyorsunuz gerekiyorlar
past perfective gerektim gerektin gerekti gerektik gerektiniz gerektiler
imperfective gerekiyordum gerekiyordun gerekiyordu gerekiyorduk gerekiyordunuz gerekiyorlardı (or gerekiyordular)
future gerekeceğim gerekeceksin gerekecek gerekeceğiz gerekeceksiniz gerekecekler
inferential perfective gerekmişim gerekmişsin gerekmiş gerekmişiz gerekmişsiniz gerekmişler
aorist gerekirmişim gerekirmişsin gerekirmiş gerekirmişiz gerekirmişsiniz gerekirlermiş (or gerekirmişlar)
imperfective gerekiyormuşum gerekiyormuşsun gerekiyormuş gerekiyormuşuz gerekiyormuşsunuz gerekiyorlarmış
conditional simple gereksem gereksen gerekse gereksek gerekseniz gerekseler
perfective gerekseydim gerekseydin gerekseydi gerekseydik gerekseydiniz gerekseydiler
optative gerekeyim gerekesin gereke gerekelim gerekesiniz gerekeler
progressive gerekmekteyim gerekmektesin gerekmekte gerekmekteyiz gerekmektesiniz gerekmekteler
necessitative gerekmeliyim gerekmelisin gerekmeli gerekmeliyiz gerekmelisiniz gerekmeliler
imperative gerek gereksin gerekin gereksinler
Positive interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist gerekir miyim? gerekir misin? gerekir mi? gerekir miyiz? gerekir misiniz? gerekirler mi?
imperfective gerekiyor muyum? gerekiyor musun? gerekiyor mu? gerekiyor muyuz? gerekiyor musunuz? gerekiyorlar mı?
past perfective gerektim mi? gerektin mi? gerekti mi? gerektik mi? gerektiniz mi? gerektiler mi?
imperfective gerekiyor muydum? gerekiyor muydun? gerekiyor muydu? gerekiyor muyduk? gerekiyor muydunuz? gerekiyorlar mıydı?
future gerekecek miyim? gerekecek misin? gerekecek mi? gerekecek miyiz? gerekecek misiniz? gerekecekler mi?
inferential perfective gerekmiş miyim? gerekmiş misin? gerekmiş mi? gerekmiş miyiz? gerekmiş misiniz? gerekmişler mi?
aorist gerekir miymişim? gerekir miymişsin? gerekir miymiş? gerekir miymişiz? gerekir miymişsiniz? gerekirler miymiş?
imperfective gerekiyor muymuşum? gerekiyor muymuşsun? gerekiyor muymuş? gerekiyor muymuşuz? gerekiyor muymuşsunuz? gerekiyorlar mıymış?
conditional simple gereksem mi? gereksen mi? gerekse mi? gereksek mi? gerekseniz mi? gerekseler mi?
perfective gerekse miydim? gerekse miydin? gerekse miydi? gerekse miydik? gerekse miydiniz? gerekseler miydi?
progressive gerekmekte miyim? gerekmekte misin? gerekmekte mi? gerekmekte miyiz? gerekmekte misiniz? gerekmekteler mi?
necessitative gerekmeli miyim? gerekmeli misin? gerekmeli mi? gerekmeli miyiz? gerekmeli misiniz? gerekmeliler mi?
Negative declarative
infinitive gerekmemek
impersonal participle imperfective gerekmeyen
perfective gerekmemiş
prospective gerekmeyecek
personal participle non-prospective gerekmediğim gerekmediğin gerekmediği gerekmediğimiz gerekmediğiniz gerekmedikleri
prospective gerekmeyeceğim gerekmeyeceğin gerekmeyeceği gerekmeyeceğimiz gerekmeyeceğiniz gerekmeyecekleri
verbal noun gerekmeme
way of doing gerekmeyiş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist gerekmem gerekmezsin gerekmez gerekmeyiz gerekmezsiniz gerekmezler
imperfective gerekmiyorum gerekmiyorsun gerekmiyor gerekmiyoruz gerekmiyorsunuz gerekmiyorlar
past perfective gerekmedim gerekmedin gerekmedi gerekmedik gerekmediniz gerekmediler
imperfective gerekmiyordum gerekmiyordun gerekmiyordu gerekmiyorduk gerekmiyordunuz gerekmiyorlardı
future gerekmeyeceğim gerekmeyeceksin gerekmeyecek gerekmeyeceğiz gerekmeyeceksiniz gerekmeyecekler
inferential perfective gerekmemişim gerekmemişsin gerekmemiş gerekmemişiz gerekmemişsiniz gerekmemişler
aorist gerekmezmişim gerekmezmişsin gerekmezmiş gerekmezmişiz gerekmezmişsiniz gerekmezlermiş
imperfective gerekmiyormuşum gerekmiyormuşsun gerekmiyormuş gerekmiyormuşuz gerekmiyormuşsunuz gerekmiyorlarmış
conditional simple gerekmesem gerekmesen gerekmese gerekmesek gerekmeseniz gerekmeseler
perfective gerekmeseydim gerekmeseydin gerekmeseydi gerekmeseydik gerekmeseydiniz gerekmeseydiler
optative gerekmeyeyim gerekmeyesin gerekmeye gerekmeyelim gerekmeyesiniz gerekmeyeler
progressive gerekmemekteyim gerekmemektesin gerekmemekte gerekmemekteyiz gerekmemektesiniz gerekmemekteler
necessitative gerekmemeliyim gerekmemelisin gerekmemeli gerekmemeliyiz gerekmemelisiniz gerekmemeliler
imperative gerekme gerekmesin gerekmeyin gerekmesinler
Negative interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist gerekmez miyim? gerekmez misin? gerekmez mi? gerekmez miyiz? gerekmez misiniz? gerekmezler mi?
imperfective gerekmiyor muyum? gerekmiyor musun? gerekmiyor mu? gerekmiyor muyuz? gerekmiyor musunuz? gerekmiyorlar mı?
past perfective gerekmedim mi? gerekmedin mi? gerekmedi mi? gerekmedik mi? gerekmediniz mi? gerekmediler mi?
imperfective gerekmiyor muydum? gerekmiyor muydun? gerekmiyor muydu? gerekmiyor muyduk? gerekmiyor muydunuz? gerekmiyorlar mıydı?
future gerekmeyecek miyim? gerekmeyecek misin? gerekmeyecek mi? gerekmeyecek miyiz? gerekmeyecek misiniz? gerekmeyecekler mi?
inferential perfective gerekmemiş miyim? gerekmemiş misin? gerekmemiş mi? gerekmemiş miyiz? gerekmemiş misiniz? gerekmemişler mi?
aorist gerekmez miymişim? gerekmez miymişsin? gerekmez miymiş? gerekmez miymişiz? gerekmez miymişsiniz? gerekmezler miymiş?
imperfective gerekmiyor muymuşum? gerekmiyor muymuşsun? gerekmiyor muymuş? gerekmiyor muymuşuz? gerekmiyor muymuşsunuz? gerekmiyorlar mıymış?
conditional simple gerekmesem mi? gerekmesen mi? gerekmese mi? gerekmesek mi? gerekmeseniz mi? gerekmeseler mi?
perfective gerekmese miydim? gerekmese miydin? gerekmese miydi? gerekmese miydik? gerekmese miydiniz? gerekmeseler miydi?
progressive gerekmemekte miyim? gerekmemekte misin? gerekmemekte mi? gerekmemekte miyiz? gerekmemekte misiniz? gerekmemekteler mi?
necessitative gerekmemeli miyim? gerekmemeli misin? gerekmemeli mi? gerekmemeli miyiz? gerekmemeli misiniz? gerekmemeliler mi?

Derived terms

[edit]
[edit]

References

[edit]
  1. ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*gẹrge-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=gerekmek&oldid=79039779"