gevangennemen
Jump to navigation
Jump to search
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]gevangennemen
- (transitive) to take prisoner
- De politie wist de crimineel te gevangennemen na een klopjacht.
- The police managed to take the criminal prisoner after a manhunt.
Inflection
[edit]Conjugation of gevangennemen (strong class 4, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | gevangennemen | |||
past singular | nam gevangen | |||
past participle | gevangengenomen | |||
infinitive | gevangennemen | |||
gerund | gevangennemen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | neem gevangen | nam gevangen | gevangenneem | gevangennam |
2nd person sing. (jij) | neemt gevangen | nam gevangen | gevangenneemt | gevangennam |
2nd person sing. (u) | neemt gevangen | nam gevangen | gevangenneemt | gevangennam |
2nd person sing. (gij) | neemt gevangen | naamt gevangen | gevangenneemt | gevangennaamt |
3rd person singular | neemt gevangen | nam gevangen | gevangenneemt | gevangennam |
plural | nemen gevangen | namen gevangen | gevangennemen | gevangennamen |
subjunctive sing.1 | neme gevangen | name gevangen | gevangenneme | gevangenname |
subjunctive plur.1 | nemen gevangen | namen gevangen | gevangennemen | gevangennamen |
imperative sing. | neem gevangen | |||
imperative plur.1 | neemt gevangen | |||
participles | gevangennemend | gevangengenomen | ||
1) Archaic. |