halletmek

Turkish

Etymology

hal +‎ etmek

Pronunciation

• Hyphenation: hal‧let‧mek

Verb

halletmek (third-person singular simple present halleder)

1. to solve
2. to dissolve

Conjugation

Conjugation of halletmek

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			halletmek
impersonal participle	imperfective		halleden
	perfective		halletmiş
	prospective		halledecek
personal participle	non-prospective		hallettiğim	hallettiğin	hallettiği	hallettiğimiz	hallettiğiniz	hallettikleri
	prospective		halledeceğim	halledeceğin	halledeceği	halledeceğimiz	halledeceğiniz	halledecekleri
verbal noun			halletme
way of doing			hallediş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	hallederim	halledersin	halleder	hallederiz	halledersiniz	hallederler
		imperfective	hallediyorum	hallediyorsun	hallediyor	hallediyoruz	hallediyorsunuz	hallediyorlar
	past	perfective	hallettim	hallettin	halletti	hallettik	hallettiniz	hallettiler
		imperfective	hallediyordum	hallediyordun	hallediyordu	hallediyorduk	hallediyordunuz	hallediyorlardı (or hallediyordular)
	future		halledeceğim	halledeceksin	halledecek	halledeceğiz	halledeceksiniz	halledecekler
inferential	perfective		halletmişim	halletmişsin	halletmiş	halletmişiz	halletmişsiniz	halletmişler
	aorist		halledermişim	halledermişsin	halledermiş	halledermişiz	halledermişsiniz	hallederlermiş (or halledermişlar)
	imperfective		hallediyormuşum	hallediyormuşsun	hallediyormuş	hallediyormuşuz	hallediyormuşsunuz	hallediyorlarmış
conditional	simple		halletsem	halletsen	halletse	halletsek	halletseniz	halletseler
	perfective		halletseydim	halletseydin	halletseydi	halletseydik	halletseydiniz	halletseydiler
optative			halledeyim	halledesin	hallede	halledelim	halledesiniz	halledeler
progressive			halletmekteyim	halletmektesin	halletmekte	halletmekteyiz	halletmektesiniz	halletmekteler
necessitative			halletmeliyim	halletmelisin	halletmeli	halletmeliyiz	halletmelisiniz	halletmeliler
imperative				hallet	halletsin		halledin (or hallediniz)	halletsinler
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	halleder miyim?	halleder misin?	halleder mi?	halleder miyiz?	halleder misiniz?	hallederler mi?
		imperfective	hallediyor muyum?	hallediyor musun?	hallediyor mu?	hallediyor muyuz?	hallediyor musunuz?	hallediyorlar mı?
	past	perfective	hallettim mi?	hallettin mi?	halletti mi?	hallettik mi?	hallettiniz mi?	hallettiler mi?
		imperfective	hallediyor muydum?	hallediyor muydun?	hallediyor muydu?	hallediyor muyduk?	hallediyor muydunuz?	hallediyorlar mıydı?
	future		halledecek miyim?	halledecek misin?	halledecek mi?	halledecek miyiz?	halledecek misiniz?	halledecekler mi?
inferential	perfective		halletmiş miyim?	halletmiş misin?	halletmiş mi?	halletmiş miyiz?	halletmiş misiniz?	halletmişler mi?
	aorist		halleder miymişim?	halleder miymişsin?	halleder miymiş?	halleder miymişiz?	halleder miymişsiniz?	hallederler miymiş?
	imperfective		hallediyor muymuşum?	hallediyor muymuşsun?	hallediyor muymuş?	hallediyor muymuşuz?	hallediyor muymuşsunuz?	hallediyorlar mıymış?
conditional	simple		halletsem mi?	halletsen mi?	halletse mi?	halletsek mi?	halletseniz mi?	halletseler mi?
	perfective		halletse miydim?	halletse miydin?	halletse miydi?	halletse miydik?	halletse miydiniz?	halletseler miydi?
progressive			halletmekte miyim?	halletmekte misin?	halletmekte mi?	halletmekte miyiz?	halletmekte misiniz?	halletmekteler mi?
necessitative			halletmeli miyim?	halletmeli misin?	halletmeli mi?	halletmeli miyiz?	halletmeli misiniz?	halletmeliler mi?
Negative declarative
infinitive			halletmemek
impersonal participle	imperfective		halletmeyen
	perfective		halletmemiş
	prospective		halletmeyecek
personal participle	non-prospective		halletmediğim	halletmediğin	halletmediği	halletmediğimiz	halletmediğiniz	halletmedikleri
	prospective		halletmeyeceğim	halletmeyeceğin	halletmeyeceği	halletmeyeceğimiz	halletmeyeceğiniz	halletmeyecekleri
verbal noun			halletmeme
way of doing			halletmeyiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	halletmem	halletmezsin	halletmez	halletmeyiz	halletmezsiniz	halletmezler
		imperfective	halletmiyorum	halletmiyorsun	halletmiyor	halletmiyoruz	halletmiyorsunuz	halletmiyorlar
	past	perfective	halletmedim	halletmedin	halletmedi	halletmedik	halletmediniz	halletmediler
		imperfective	halletmiyordum	halletmiyordun	halletmiyordu	halletmiyorduk	halletmiyordunuz	halletmiyorlardı
	future		halletmeyeceğim	halletmeyeceksin	halletmeyecek	halletmeyeceğiz	halletmeyeceksiniz	halletmeyecekler
inferential	perfective		halletmemişim	halletmemişsin	halletmemiş	halletmemişiz	halletmemişsiniz	halletmemişler
	aorist		halletmezmişim	halletmezmişsin	halletmezmiş	halletmezmişiz	halletmezmişsiniz	halletmezlermiş
	imperfective		halletmiyormuşum	halletmiyormuşsun	halletmiyormuş	halletmiyormuşuz	halletmiyormuşsunuz	halletmiyorlarmış
conditional	simple		halletmesem	halletmesen	halletmese	halletmesek	halletmeseniz	halletmeseler
	perfective		halletmeseydim	halletmeseydin	halletmeseydi	halletmeseydik	halletmeseydiniz	halletmeseydiler
optative			halletmeyeyim	halletmeyesin	halletmeye	halletmeyelim	halletmeyesiniz	halletmeyeler
progressive			halletmemekteyim	halletmemektesin	halletmemekte	halletmemekteyiz	halletmemektesiniz	halletmemekteler
necessitative			halletmemeliyim	halletmemelisin	halletmemeli	halletmemeliyiz	halletmemelisiniz	halletmemeliler
imperative				halletme	halletmesin		halletmeyin (or halletmeyiniz)	halletmesinler
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	halletmez miyim?	halletmez misin?	halletmez mi?	halletmez miyiz?	halletmez misiniz?	halletmezler mi?
		imperfective	halletmiyor muyum?	halletmiyor musun?	halletmiyor mu?	halletmiyor muyuz?	halletmiyor musunuz?	halletmiyorlar mı?
	past	perfective	halletmedim mi?	halletmedin mi?	halletmedi mi?	halletmedik mi?	halletmediniz mi?	halletmediler mi?
		imperfective	halletmiyor muydum?	halletmiyor muydun?	halletmiyor muydu?	halletmiyor muyduk?	halletmiyor muydunuz?	halletmiyorlar mıydı?
	future		halletmeyecek miyim?	halletmeyecek misin?	halletmeyecek mi?	halletmeyecek miyiz?	halletmeyecek misiniz?	halletmeyecekler mi?
inferential	perfective		halletmemiş miyim?	halletmemiş misin?	halletmemiş mi?	halletmemiş miyiz?	halletmemiş misiniz?	halletmemişler mi?
	aorist		halletmez miymişim?	halletmez miymişsin?	halletmez mimiş?	halletmez miymişiz?	halletmez miymişsiniz?	halletmezler miymiş?
	imperfective		halletmiyor muymuşum?	halletmiyor muymuşsun?	halletmiyor muymuş?	halletmiyor muymuşuz?	halletmiyor muymuşsunuz?	halletmiyorlar mıymış?
conditional	simple		halletmesem mi?	halletmesen mi?	halletmese mi?	halletmesek mi?	halletmeseniz mi?	halletmeseler mi?
	perfective		halletmese miydim?	halletmese miydin?	halletmese miydi?	halletmese miydik?	halletmese miydiniz?	halletmeseler miydi?
progressive			halletmemekte miyim?	halletmemekte misin?	halletmemekte mi?	halletmemekte miyiz?	halletmemekte misiniz?	halletmemekteler mi?
necessitative			halletmemeli miyim?	halletmemeli misin?	halletmemeli mi?	halletmemeli miyiz?	halletmemeli misiniz?	halletmemeliler mi?

References

• Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN