imprezowiczka

Polish

Etymology

From imprezowicz +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /im.prɛ.zɔˈvit͡ʂ.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂka
• Syllabification: im‧pre‧zo‧wicz‧ka

Noun

imprezowiczka f (male equivalent imprezowicz)

1. female equivalent of imprezowicz (“party animal, reveller, partygoer”)

   Synonym: balangowiczka

Declension

Declension of imprezowiczka

	singular	plural
nominative	imprezowiczka	imprezowiczki
genitive	imprezowiczki	imprezowiczek
dative	imprezowiczce	imprezowiczkom
accusative	imprezowiczkę	imprezowiczki
instrumental	imprezowiczką	imprezowiczkami
locative	imprezowiczce	imprezowiczkach
vocative	imprezowiczko	imprezowiczki

Related terms

noun

• impreza

 

verb

• imprezować

 

Further reading

• imprezowiczka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• imprezowiczka in Polish dictionaries at PWN