insinuatrix

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

From īnsinuō (insinuate) +‎ -trīx.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

īnsinuātrīx f (genitive īnsinuātrīcis, masculine īnsinuātor); third declension

  1. (Ecclesiastical Latin) a female introducer; she that introduces or makes known

Declension

[edit]

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative īnsinuātrīx īnsinuātrīcēs
Genitive īnsinuātrīcis īnsinuātrīcum
Dative īnsinuātrīcī īnsinuātrīcibus
Accusative īnsinuātrīcem īnsinuātrīcēs
Ablative īnsinuātrīce īnsinuātrīcibus
Vocative īnsinuātrīx īnsinuātrīcēs
[edit]

References

[edit]