irytacja

Polish

Etymology

Borrowed from French irritation, from Latin irrītātiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /i.rɨˈtat͡s.ja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: i‧ry‧tac‧ja

Noun

irytacja f

1. irritation, annoyance

Declension

Declension of irytacja

	singular
nominative	irytacja
genitive	irytacji
dative	irytacji
accusative	irytację
instrumental	irytacją
locative	irytacji
vocative	irytacjo

Further reading

• irytacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• irytacja in Polish dictionaries at PWN