kəlin

Khalaj

Perso-Arabic		کَلین

Etymology

From Proto-Turkic *kẹlin. Doublet of gəlin, borrowed from Azerbaijani gəlin.

Pronunciation

• IPA^(key): [kælɪn], [kæ̞lɪn], [kælɪ̹n], [kælʏn]

dialectal pronunciations

• (Khaltabad) IPA^(key): [kæ̞lʏn]
• (Kharrab) IPA^(key): [kæliːn], [kæliˑn]
• (Mansurabad) IPA^(key): [kæ̞lin]
• (Talkh Ab) IPA^(key): [kæ̞lɪn]

Noun

kəlin (definite accusative kəlinü, plural kəlinlər)

1. bride

   Synonym: gəlin

Declension

Declension of kəlin

	singular	plural
nominative	kəlin	kəlinlər
genitive	kəlinü̂ñ	kəlinlərü̂ñ
dative	kəlinkə	kəlinlərkə
definite accusative	kəlinü	kəlinlərü
locative	kəlinçə	kəlinlərçə
ablative	kəlində	kəlinlərdə
instrumental	kəlinlə	kəlinlərlə
equative	kəlinvâra	kəlinlərvâra

References

• Doerfer, Gerhard (1971) Khalaj Materials, Indiana University, →ISBN
• Doerfer, Gerhard (1980) Wörterbuch des Chaladsch (Dialekt von Charrab) [Khalaj dictionary] (in German), Budapest: Akadémiai Kiadó
• Doerfer, Gerhard (1988) Grammatik des Chaladsch [Grammar of Khalaj] (in German), Wiesbaden: Harrassowitz, →ISBN, →OCLC