kancsal

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian

[edit]

Etymology

[edit]

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈkɒnt͡ʃɒl]
  • Hyphenation: kan‧csal
  • Rhymes: -ɒl

Adjective

[edit]

kancsal (comparative kancsalabb, superlative legkancsalabb)

  1. cross-eyed (having both eyes oriented inward, especially involuntarily)
    Synonym: bandzsa

Declension

[edit]
Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative kancsal kancsalok
accusative kancsalt kancsalokat
dative kancsalnak kancsaloknak
instrumental kancsallal kancsalokkal
causal-final kancsalért kancsalokért
translative kancsallá kancsalokká
terminative kancsalig kancsalokig
essive-formal kancsalként kancsalokként
essive-modal kancsalul
inessive kancsalban kancsalokban
superessive kancsalon kancsalokon
adessive kancsalnál kancsaloknál
illative kancsalba kancsalokba
sublative kancsalra kancsalokra
allative kancsalhoz kancsalokhoz
elative kancsalból kancsalokból
delative kancsalról kancsalokról
ablative kancsaltól kancsaloktól
non-attributive
possessive - singular
kancsalé kancsaloké
non-attributive
possessive - plural
kancsaléi kancsalokéi

Derived terms

[edit]
[edit]

Further reading

[edit]
  • kancsal in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN