kennian
Jump to navigation
Jump to search
Old Saxon[edit]
Etymology 1[edit]
From Proto-Germanic *kannijaną.
Verb[edit]
kennian
- to know
Conjugation[edit]
Conjugation of kennian (weak class 1)
infinitive | kennian | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | kenniu | kenida |
2nd person singular | kenis | kenides |
3rd person singular | kenid | kenida |
plural | kenniad | kenidun |
subjunctive | present | past |
1st person singular | kennie | kenidi |
2nd person singular | kennies | kenidis |
3rd person singular | kennie | kenidi |
plural | kennien | kenidin |
imperative | present | |
singular | keni | |
plural | kenniad | |
participle | present | past |
kenniandi | gikenid, kenid |
Derived terms[edit]
Etymology 2[edit]
From Proto-Germanic *kanjaną.
Verb[edit]
kennian