klęknąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *klęknǫti. By surface analysis, klękać +‎ -nąć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈklɛŋk.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛŋknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: klęk‧nąć

Verb

[edit]

klęknąć pf (imperfective klękać, frequentative klękiwać)

  1. (intransitive) to kneel (to assume a position in which the body is supported by a knee or the knees)
    Synonym: uklęknąć

Conjugation

[edit]
Conjugation of klęknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive klęknąć
future tense 1st klęknę klękniemy
2nd klękniesz klękniecie
3rd klęknie klękną
impersonal klęknie się
past tense 1st klęknąłem,
-(e)m klęknął
klęknęłam,
-(e)m klęknęła
klęknęłom,
-(e)m klęknęło
klęknęliśmy,
-(e)śmy klęknęli
klęknęłyśmy,
-(e)śmy klęknęły
2nd klęknąłeś,
-(e)ś klęknął
klęknęłaś,
-(e)ś klęknęła
klęknęłoś,
-(e)ś klęknęło
klęknęliście,
-(e)ście klęknęli
klęknęłyście,
-(e)ście klęknęły
3rd klęknął klęknęła klęknęło klęknęli klęknęły
impersonal klęknięto
conditional 1st klęknąłbym,
bym klęknął
klęknęłabym,
bym klęknęła
klęknęłobym,
bym klęknęło
klęknęlibyśmy,
byśmy klęknęli
klęknęłybyśmy,
byśmy klęknęły
2nd klęknąłbyś,
byś klęknął
klęknęłabyś,
byś klęknęła
klęknęłobyś,
byś klęknęło
klęknęlibyście,
byście klęknęli
klęknęłybyście,
byście klęknęły
3rd klęknąłby,
by klęknął
klęknęłaby,
by klęknęła
klęknęłoby,
by klęknęło
klęknęliby,
by klęknęli
klęknęłyby,
by klęknęły
impersonal klęknięto by
imperative 1st niech klęknę klęknijmy
2nd klęknij klęknijcie
3rd niech klęknie niech klękną
anterior adverbial participle klęknąwszy
verbal noun klęknięcie

or:

Conjugation of klęknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive klęknąć
future tense 1st klęknę klękniemy
2nd klękniesz klękniecie
3rd klęknie klękną
impersonal klęknie się
past tense 1st kląkłem,
-(e)m kląkł
klękłam,
-(e)m klękła
klękłom,
-(e)m klękło
klękliśmy,
-(e)śmy klękli
klękłyśmy,
-(e)śmy klękły
2nd kląkłeś,
-(e)ś kląkł
klękłaś,
-(e)ś klękła
klękłoś,
-(e)ś klękło
klękliście,
-(e)ście klękli
klękłyście,
-(e)ście klękły
3rd kląkł klękła klękło klękli klękły
impersonal klęknięto
conditional 1st kląkłbym,
bym kląkł
klękłabym,
bym klękła
klękłobym,
bym klękło
klęklibyśmy,
byśmy klękli
klękłybyśmy,
byśmy klękły
2nd kląkłbyś,
byś kląkł
klękłabyś,
byś klękła
klękłobyś,
byś klękło
klęklibyście,
byście klękli
klękłybyście,
byście klękły
3rd kląkłby,
by kląkł
klękłaby,
by klękła
klękłoby,
by klękło
klękliby,
by klękli
klękłyby,
by klękły
impersonal klęknięto by
imperative 1st niech klęknę klęknijmy
2nd klęknij klęknijcie
3rd niech klęknie niech klękną
anterior adverbial participle kląkłszy
verbal noun klęknięcie

Derived terms

[edit]
verbs
[edit]
nouns
verb

Further reading

[edit]
  • klęknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • klęknąć in Polish dictionaries at PWN