klangfärg

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Swedish

[edit]

Etymology

[edit]

klang +‎ färg

Noun

[edit]

klangfärg c

  1. timbre (of a sound, indepedent of its pitch and volume)

Declension

[edit]
Declension of klangfärg 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative klangfärg klangfärgen klangfärger klangfärgerna
Genitive klangfärgs klangfärgens klangfärgers klangfärgernas

References

[edit]