mównica

See also: mownica, mownicą, and mównicą

Polish

Alternative forms

• mownica (obsolete)

Etymology

From mówić +‎ -nica. First attested in 1809.

Pronunciation

• IPA^(key): /muvˈɲi.t͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: mów‧ni‧ca

Noun

mównica f

1. (architecture) platform, tribune, pulpit (a raised stage from which speeches are made)

   Synonyms: trybuna, podest

Declension

Declension of mównica

	singular	plural
nominative	mównica	mównice
genitive	mównicy	mównic
dative	mównicy	mównicom
accusative	mównicę	mównice
instrumental	mównicą	mównicami
locative	mównicy	mównicach
vocative	mównico	mównice

Related terms

adjectives

• mowny
• mówcowy
• mówczy
• mówieniowy
• mówiony
• mówniczy

 

adverb

• mownie

 

nouns

• mowa
• mowina
• mowisko
• mowność
• mówca
• mówczyni
• móweczka
• mówiąca
• mówiący
• mówka
• mównictwo
• mównik

 

verbs

• mówić impf

 

Further reading

• mównica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• mównica in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Zdanowicz (1861) “mównica”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “mównica”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 2, Warsaw, page 1057
• mównica in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego