mandadeiro

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Galician

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Galician-Portuguese mandadeiro (13th century, Cantigas de Santa Maria): mandado (errand) +‎ -eiro.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

mandadeiro m (plural mandadeiros, feminine mandadeira, feminine plural mandadeiras)

  1. messenger; envoy
    Synonyms: emisario, mensaxeiro
  2. errand boy
    Synonym: recadeiro
[edit]

References

[edit]
  • Ernesto González Seoane, María Álvarez de la Granja, Ana Isabel Boullón Agrelo (20062022) “mandadeiro”, in Dicionario de Dicionarios do galego medieval (in Galician), Santiago de Compostela: ILG
  • Xavier Varela Barreiro, Xavier Gómez Guinovart (20062018) “mandadeiro”, in Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval (in Galician), Santiago de Compostela: ILG
  • mandadeiro” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • mandadeiro” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.