maneviyat

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Crimean Tatar

[edit]

Etymology

[edit]

From Arabic مَعْنَوِيَّات (maʕnawiyyāt).

Pronunciation

[edit]
  • Hyphenation: ma‧ne‧vi‧yat

Noun

[edit]

maneviyat

  1. moral condition
  2. immateriality

Declension

[edit]
[edit]

References

[edit]

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

From Ottoman Turkish معنویات (maneviyat), plural of Arabic مَعْنَوِيّ (maʕnawiyy).

Noun

[edit]

maneviyat (definite accusative maneviyatı)

  1. morale
    • 1940 May 16, Abidin Daver, “Holanda'nın teslim oluşu”, in İkdam‌ (Sabah Postası), page 1:
      Bu memleket de, Norveç gibi bitaraflığın kendisini kurtaracağı hülyasına kapılarak müttefiklerle müşterek müdafaa plânları hazırlamamış olmasına, askerî zaafına ve maneviyatının çürüklüğüne kurban gitmiştir.
      (please add an English translation of this quotation)
  2. spiritual matters
[edit]

References

[edit]