mielić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From mleć +‎ -ić, reshaped by forms such as mielę and mielenie. Compare pielić or ścielić.[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈmjɛ.lit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛlit͡ɕ
  • Syllabification: mie‧lić

Verb

[edit]

mielić impf (perfective zmielić)

  1. (transitive, reflexive with się, colloquial) Alternative form of mleć

Conjugation

[edit]
Conjugation of mielić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive mielić
present tense 1st mielę mielimy
2nd mielisz mielicie
3rd mieli mielą
impersonal mieli się
past tense 1st mieliłem,
-(e)m mielił
mieliłam,
-(e)m mieliła
mieliłom,
-(e)m mieliło
mieliliśmy,
-(e)śmy mielili
mieliłyśmy,
-(e)śmy mieliły
2nd mieliłeś,
-(e)ś mielił
mieliłaś,
-(e)ś mieliła
mieliłoś,
-(e)ś mieliło
mieliliście,
-(e)ście mielili
mieliłyście,
-(e)ście mieliły
3rd mielił mieliła mieliło mielili mieliły
impersonal mielono
future tense 1st będę mielił,
będę mielić
będę mieliła,
będę mielić
będę mieliło,
będę mielić
będziemy mielili,
będziemy mielić
będziemy mieliły,
będziemy mielić
2nd będziesz mielił,
będziesz mielić
będziesz mieliła,
będziesz mielić
będziesz mieliło,
będziesz mielić
będziecie mielili,
będziecie mielić
będziecie mieliły,
będziecie mielić
3rd będzie mielił,
będzie mielić
będzie mieliła,
będzie mielić
będzie mieliło,
będzie mielić
będą mielili,
będą mielić
będą mieliły,
będą mielić
impersonal będzie mielić się
conditional 1st mieliłbym,
bym mielił
mieliłabym,
bym mieliła
mieliłobym,
bym mieliło
mielilibyśmy,
byśmy mielili
mieliłybyśmy,
byśmy mieliły
2nd mieliłbyś,
byś mielił
mieliłabyś,
byś mieliła
mieliłobyś,
byś mieliło
mielilibyście,
byście mielili
mieliłybyście,
byście mieliły
3rd mieliłby,
by mielił
mieliłaby,
by mieliła
mieliłoby,
by mieliło
mieliliby,
by mielili
mieliłyby,
by mieliły
impersonal mielono by
imperative 1st niech mielę mielmy
2nd miel mielcie
3rd niech mieli niech mielą
active adjectival participle mielący mieląca mielące mielący mielące
passive adjectival participle mielony mielona mielone mieleni mielone
contemporary adverbial participle mieląc
verbal noun mielenie

References

[edit]
  1. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “mielić”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)

Further reading

[edit]
  • mielić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • mielić in Polish dictionaries at PWN