obmowny

See also: obmówny

Polish

Alternative forms

• obmówny (obsolete)

Etymology

From obmowa +‎ -ny. First attested in 1535.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔbˈmɔv.nɨ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ɔbˈmɔv.nɨ/
• Rhymes: -ɔvnɨ
• Syllabification: ob‧mow‧ny

Adjective

obmowny (not comparable, no derived adverb)

1. (obsolete) tending or liking to badmouth or slander

Declension

Declension of obmowny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	obmowny		obmowna	obmowne	obmowni	obmowne
genitive	obmownego		obmownej	obmownego	obmownych
dative	obmownemu		obmownej	obmownemu	obmownym
accusative	obmownego	obmowny	obmowną	obmowne	obmownych	obmowne
instrumental	obmownym		obmowną	obmownym	obmownymi
locative	obmownym		obmownej	obmownym	obmownych

Related terms

adjective

• obmowliwy

 

nouns

• obmawiacz
• obmowa
• obmowisko
• obmówca
• obmówka
• obmównica
• obmównik

 

verbs

• mówić impf
• obmówić pf, obmawiać impf

 

Further reading

• obmowny in Polish dictionaries at PWN
• Wiesław Morawski (29.01.2021) “OBMOWNY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “obmowny”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “obmowny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “obmowny”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 3, Warsaw, page 489
• obmowny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego