odciąg

Polish

Etymology

Deverbal from odciągać. Compare Kashubian òdcąg and Masurian ôdczióng.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔt.t͡ɕɔŋk/
• Rhymes: -ɔtt͡ɕɔŋk
• Syllabification: od‧ciąg

Noun

odciąg m inan

1. stay (rope or rod that protects a structure (e.g. a mast) from tilting or tipping over)
2. remover (device used to remove the by-products of some process)
3. ventilator (ventilation device to remove air pollutants at the place where they occur)

Declension

Declension of odciąg

	singular	plural
nominative	odciąg	odciągi
genitive	odciągu	odciągów
dative	odciągowi	odciągom
accusative	odciąg	odciągi
instrumental	odciągiem	odciągami
locative	odciągu	odciągach
vocative	odciągu	odciągi

Further reading

• odciąg in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• odciąg in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Zdanowicz (1861) “odciąg”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[1]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “odciąg”, in Słownik języka polskiego‎^[2] (in Polish), volume 3, Warsaw, page 577
• odciąg in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego