onbeteugelbaar

Dutch

Etymology

From on- +‎ beteugelen +‎ -baar. The antonym beteugelbaar was backformed later.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔn.bəˈtøː.ɣəl.baːr/

Adjective

onbeteugelbaar (comparative onbeteugelbaarder, superlative onbeteugelbaarst)

1. untameable, indomitable [from 18th c.]

Inflection

Declension of onbeteugelbaar
uninflected	onbeteugelbaar
inflected	onbeteugelbare
comparative	onbeteugelbaarder
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		onbeteugelbaar	onbeteugelbaarder	het onbeteugelbaarst het onbeteugelbaarste
indefinite	m./f. sing.	onbeteugelbare	onbeteugelbaardere	onbeteugelbaarste
	n. sing.	onbeteugelbaar	onbeteugelbaarder	onbeteugelbaarste
	plural	onbeteugelbare	onbeteugelbaardere	onbeteugelbaarste
definite		onbeteugelbare	onbeteugelbaardere	onbeteugelbaarste
partitive		onbeteugelbaars	onbeteugelbaarders	—

Derived terms

• beteugelbaar

Descendants

• Afrikaans: onbeteuelbaar