ongehoorzaamheid

Dutch

Etymology

From Middle Dutch ongehoorsamheit, from Old Dutch *ungihōrsamhēd, from Proto-West Germanic *ungahauʀisamahaidu. Equivalent to ongehoorzaam +‎ -heid.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔn.ɣəˈɦɔːr.zaːm.ɦɛi̯t/

• audio

  (file)

• Hyphenation: on‧ge‧hoor‧zaam‧heid

Noun

ongehoorzaamheid f (plural ongehoorzaamheden, diminutive ongehoorzaamheidje n)

1. disobedience

   Ongehoorzaamheid kan leiden tot straf op school. ― Disobedience can lead to punishment at school.

   De ongehoorzaamheden van de jeugd verontrustten de ouderen. ― The disobediences of the youth worried the elders.

   Hij werd geprezen voor zijn ongehoorzaamheidje tegen het onrechtvaardige regime. ― He was praised for his small act of disobedience against the unjust regime.

Descendants

• Afrikaans: ongehoorsaamheid
• Negerhollands: ongehoorsaamheit
• → West Frisian: ûngehoorsaamheid