onvoldoende

Dutch

Etymology

From on- +‎ voldoende.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔn.vɔlˈdun.də/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: on‧vol‧doen‧de

Adjective

onvoldoende (not comparable)

1. insufficient, not enough
2. failing (of marks, grading)

Inflection

Declension of onvoldoende
uninflected	onvoldoende
inflected	onvoldoende
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		onvoldoende
indefinite	m./f. sing.	onvoldoende
	n. sing.	onvoldoende
	plural	onvoldoende
definite		onvoldoende
partitive		onvoldoendes

Synonyms

• (insufficient): ontoereikend

Descendants

• Afrikaans: onvoldoende

Noun

onvoldoende m (plural onvoldoendes or onvoldoenden)

1. failing grade