oorlogsbuit

Dutch

Etymology

Compound of oorlog (“war”) +‎ -s- +‎ buit (“loot”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈoːr.lɔxsˌbœy̯t/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: oor‧logs‧buit

Noun

oorlogsbuit m (uncountable)

1. The spoils of war, what belligerents loot from the enemy.

   Synonym: krijgsbuit