ordynus

Polish

Etymology

From ordynarny +‎ -us.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔrˈdɨ.nus/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨnus
• Syllabification: or‧dy‧nus

Noun

ordynus m pers

1. boor, yokel

   Synonyms: gbur, kindybał, prostak

Declension

Declension of ordynus

	singular	plural
nominative	ordynus	ordynusy
genitive	ordynusa	ordynusów
dative	ordynusowi	ordynusom
accusative	ordynusa	ordynusów
instrumental	ordynusem	ordynusami
locative	ordynusie	ordynusach
vocative	ordynusie	ordynusy

Derived terms

noun

• ordynusostwo

 

Related terms

adjective

• ordynarny

 

adverb

• ordynarnie

 

noun

• ordynarność

 

verbs

• ordynarnieć impf
• zordynarnieć pf

 

Further reading

• ordynus in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ordynus in Polish dictionaries at PWN