osączyć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: osaczyć

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From o- +‎ sączyć.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

osączyć pf (imperfective osączać)

  1. (transitive) to drain (to separate an excess liquid substance from something by putting it on something and letting the liquid drain from it or be absorbed into something else)

Conjugation

[edit]
Conjugation of osączyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive osączyć
future tense 1st osączę osączymy
2nd osączysz osączycie
3rd osączy osączą
impersonal osączy się
past tense 1st osączyłem,
-(e)m osączył
osączyłam,
-(e)m osączyła
osączyłom,
-(e)m osączyło
osączyliśmy,
-(e)śmy osączyli
osączyłyśmy,
-(e)śmy osączyły
2nd osączyłeś,
-(e)ś osączył
osączyłaś,
-(e)ś osączyła
osączyłoś,
-(e)ś osączyło
osączyliście,
-(e)ście osączyli
osączyłyście,
-(e)ście osączyły
3rd osączył osączyła osączyło osączyli osączyły
impersonal osączono
conditional 1st osączyłbym,
bym osączył
osączyłabym,
bym osączyła
osączyłobym,
bym osączyło
osączylibyśmy,
byśmy osączyli
osączyłybyśmy,
byśmy osączyły
2nd osączyłbyś,
byś osączył
osączyłabyś,
byś osączyła
osączyłobyś,
byś osączyło
osączylibyście,
byście osączyli
osączyłybyście,
byście osączyły
3rd osączyłby,
by osączył
osączyłaby,
by osączyła
osączyłoby,
by osączyło
osączyliby,
by osączyli
osączyłyby,
by osączyły
impersonal osączono by
imperative 1st niech osączę osączmy
2nd osącz osączcie
3rd niech osączy niech osączą
passive adjectival participle osączony osączona osączone osączeni osączone
anterior adverbial participle osączywszy
verbal noun osączenie

Further reading

[edit]
  • osączyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • osączyć in Polish dictionaries at PWN