osadnik

See also: Osadnik and osadník

Polish

Etymology

From osada +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈsad.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -adɲik
• Syllabification: o‧sad‧nik

Noun

osadnik m pers

1. settler, colonist

   Synonyms: kolonista, osiedleniec

Declension

Declension of osadnik

	singular	plural
nominative	osadnik	osadnicy/osadniki (deprecative)
genitive	osadnika	osadników
dative	osadnikowi	osadnikom
accusative	osadnika	osadników
instrumental	osadnikiem	osadnikami
locative	osadniku	osadnikach
vocative	osadniku	osadnicy

Further reading

• osadnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• osadnik in Polish dictionaries at PWN