pöfikan

Volapük

Etymology

From pöfik (“poor”) +‎ -an (“person”).

Pronunciation

• IPA^(key): [pø.fi.ˈkan]

Noun

pöfikan (nominative plural pöfikans)

1. poor person (one of the poor)
   • Arie de Jong, Leerboek der Wereldtaal, 1932, 12:

     Givob pöfikane bodi.

     I give bread to the poor person.

Declension

declension of pöfikan

	singular	plural
nominative	pöfikan	pöfikans
genitive	pöfikana	pöfikanas
dative	pöfikane	pöfikanes
accusative	pöfikani	pöfikanis
vocative 1	o pöfikan!	o pöfikans!
predicative 2	pöfikanu	pöfikanus

• ¹ status as a case is disputed
• ² in later, non-classical Volapük only

Antonyms

• liegikan

Derived terms

• pöfikanik

Related terms

• pöf
• pöfik
• pöfikön
• pöfön
• pöfükön