płomienny

Polish

Etymology

From płomień +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /pwɔˈmjɛn.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛnnɨ
• Syllabification: pło‧mien‧ny

Adjective

płomienny (comparative bardziej płomienny, superlative najbardziej płomienny, derived adverb płomiennie)

1. (relational) flame (burning or glowing)
2. flamelike, flame-colored

   Synonym: ognisty

3. impassioned, passionate (zealous for something)

   Synonym: zapalony

4. fiery, incandescent (spirited or filled with emotion)

   Synonym: gorący

Declension

Declension of płomienny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	płomienny		płomienna	płomienne	płomienni	płomienne
genitive	płomiennego		płomiennej	płomiennego	płomiennych
dative	płomiennemu		płomiennej	płomiennemu	płomiennym
accusative	płomiennego	płomienny	płomienną	płomienne	płomiennych	płomienne
instrumental	płomiennym		płomienną	płomiennym	płomiennymi
locative	płomiennym		płomiennej	płomiennym	płomiennych

Derived terms

noun

• płomienność

 

Further reading

• płomienny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• płomienny in Polish dictionaries at PWN