palnąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From palić +‎ -nąć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈpal.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -alnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: pal‧nąć

Verb

[edit]

palnąć pf

  1. (transitive, intransitive, reflexive with się, colloquial) to hit
    Synonyms: walnąć, strzelić, rąbnąć
  2. (transitive, colloquial) to shoot
    Synonym: strzelić
  3. (intransitive) to bungle, to cock up, to put one's foot in it

Conjugation

[edit]
Conjugation of palnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive palnąć
future tense 1st palnę palniemy
2nd palniesz palniecie
3rd palnie palną
impersonal palnie się
past tense 1st palnąłem,
-(e)m palnął
palnęłam,
-(e)m palnęła
palnęłom,
-(e)m palnęło
palnęliśmy,
-(e)śmy palnęli
palnęłyśmy,
-(e)śmy palnęły
2nd palnąłeś,
-(e)ś palnął
palnęłaś,
-(e)ś palnęła
palnęłoś,
-(e)ś palnęło
palnęliście,
-(e)ście palnęli
palnęłyście,
-(e)ście palnęły
3rd palnął palnęła palnęło palnęli palnęły
impersonal palnięto
conditional 1st palnąłbym,
bym palnął
palnęłabym,
bym palnęła
palnęłobym,
bym palnęło
palnęlibyśmy,
byśmy palnęli
palnęłybyśmy,
byśmy palnęły
2nd palnąłbyś,
byś palnął
palnęłabyś,
byś palnęła
palnęłobyś,
byś palnęło
palnęlibyście,
byście palnęli
palnęłybyście,
byście palnęły
3rd palnąłby,
by palnął
palnęłaby,
by palnęła
palnęłoby,
by palnęło
palnęliby,
by palnęli
palnęłyby,
by palnęły
impersonal palnięto by
imperative 1st niech palnę palnijmy
2nd palnij palnijcie
3rd niech palnie niech palną
passive adjectival participle palnięty palnięta palnięte palnięci palnięte
anterior adverbial participle palnąwszy
verbal noun palnięcie

Further reading

[edit]
  • palnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • palnąć in Polish dictionaries at PWN