pełniá

See also: pełnia and pełnią

Masurian

Etymology

Inherited from Old Polish pełnia. By surface analysis, pełnÿ +‎ -a.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈpɛwɲɒ]
• Syllabification: peł‧niá

Noun

pełniá f

1. full moon
2. apex, apogee (highest degree or intensity)

Further reading

• Zofia Stamirowska (1987-2024) “pełniá”, in Anna Basara, editor, Słownik gwar Ostródzkiego, Warmii i Mazur‎^[1], volume 6, Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, →ISBN, page 55