periminen
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
From the verb periä (“to inherit”) + -minen.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
periminen
- verbal noun of periä
- inheritance (passing of title to an estate upon death)
Declension[edit]
Inflection of periminen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | periminen | perimiset | ||
genitive | perimisen | perimisten perimisien | ||
partitive | perimistä | perimisiä | ||
illative | perimiseen | perimisiin | ||
singular | plural | |||
nominative | periminen | perimiset | ||
accusative | nom. | periminen | perimiset | |
gen. | perimisen | |||
genitive | perimisen | perimisten perimisien | ||
partitive | perimistä | perimisiä | ||
inessive | perimisessä | perimisissä | ||
elative | perimisestä | perimisistä | ||
illative | perimiseen | perimisiin | ||
adessive | perimisellä | perimisillä | ||
ablative | perimiseltä | perimisiltä | ||
allative | perimiselle | perimisille | ||
essive | perimisenä | perimisinä | ||
translative | perimiseksi | perimisiksi | ||
abessive | perimisettä | perimisittä | ||
instructive | — | perimisin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Synonyms[edit]
- perimys (dated)
Derived terms[edit]
compounds