polecenie
Jump to navigation
Jump to search
Polish
[edit]Pronunciation
[edit]Etymology 1
[edit]Noun
[edit]polecenie n
- (uncountable) verbal noun of polecić
- (countable) prescription, order, instruction, bidding, mandate
- (countable) commendation, recommendation
Declension
[edit]Declension of polecenie
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | polecenie | polecenia |
genitive | polecenia | poleceń |
dative | poleceniu | poleceniom |
accusative | polecenie | polecenia |
instrumental | poleceniem | poleceniami |
locative | poleceniu | poleceniach |
vocative | polecenie | polecenia |
Related terms
[edit]Etymology 2
[edit]Noun
[edit]polecenie n
Declension
[edit]Declension of polecenie
singular | |
---|---|
nominative | polecenie |
genitive | polecenia |
dative | poleceniu |
accusative | polecenie |
instrumental | poleceniem |
locative | poleceniu |
vocative | polecenie |