policzek

Polish

Etymology

Univerbation of po licu + -ek.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈli.t͡ʂɛk/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂɛk
• Syllabification: po‧li‧czek

Noun

policzek m inan

1. cheek (part of face)

   Synonyms: jagoda, polik

2. cheek (part of muzzle)
3. slap in the face (hit)

   Synonym: spoliczkowanie

4. slap in the face (insult)

   Synonyms: see Thesaurus:obraza

Declension

Declension of policzek

	singular	plural
nominative	policzek	policzki
genitive	policzka	policzków
dative	policzkowi	policzkom
accusative	policzek	policzki
instrumental	policzkiem	policzkami
locative	policzku	policzkach
vocative	policzku	policzki

Derived terms

adjective

• policzkowy

 

noun

• polik

 

verbs

• policzkować impf
• spoliczkować pf

 

Further reading

• policzek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• policzek in Polish dictionaries at PWN