posiedzienie
Jump to navigation
Jump to search
Old Polish[edit]
Etymology[edit]
From posiedzieć + -enie. First attested in 1448–1450.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
posiedzienie n
- (attested in Masovia) property (that which is owned)
- 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 93:
- Czsokoli bi gymyenya albo possyedzyenya, sbozaa w zyemy myalbi (quidquid suae facultatis et possessionis in terra habuerit), tho wschisthko onemu, komu zaloscz yest, dano ma bicz
- [Csokoli by jimienia albo posiedzienia, zboża w ziemi miałby (quidquid suae facultatis et possessionis in terra habuerit), to wszystko onemu, komu żałość [uczyniona] jest, dano ma być]
Descendants[edit]
- Masurian: posziedzénie
- Polish: posiedzenie
- Silesian: posiedzynie
References[edit]
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “posiedzienie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN