pozostały

Polish

Etymology

From pozostać +‎ -ły. First attested in the 16th century.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔ.zɔˈsta.wɨ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /pɔ.zɔsˈta.ɫɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -awɨ
• Syllabification: po‧zo‧sta‧ły

Adjective

pozostały (not comparable, no derived adverb)

1. remaining, leftover
2. remaining (having not left)
3. remaining, leftover (still existing after the rest has disappeared) [+ po (locative) = from what]
4. remaining (available after the death of someone or dissolution of an institution) [+ po (locative) = from whom/what]
5. remaining (continuing to have a particular trait)
6. (sometimes nominalized) remaining (belonging to a different group)

Declension

Declension of pozostały (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	pozostały		pozostała	pozostałe	pozostali	pozostałe
genitive	pozostałego		pozostałej	pozostałego	pozostałych
dative	pozostałemu		pozostałej	pozostałemu	pozostałym
accusative	pozostałego	pozostały	pozostałą	pozostałe	pozostałych	pozostałe
instrumental	pozostałym		pozostałą	pozostałym	pozostałymi
locative	pozostałym		pozostałej	pozostałym	pozostałych

Verb

pozostały

1. third-person plural nonvirile past of pozostać

Further reading

• pozostały in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pozostały in Polish dictionaries at PWN
• “POZOSTAŁY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 16.07.2020
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “pozostały”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “pozostały”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pozostały”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 4, Warsaw, page 918
• pozostały in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego