praescientia
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From praesciēns, praescientis + -ia, from praesciō (“foreknow”).
Pronunciation[edit]
- (Classical Latin) IPA(key): /prae̯s.kiˈen.ti.a/, [präe̯s̠kiˈɛn̪t̪iä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /preʃ.ʃiˈen.t͡si.a/, [preʃːiˈɛnt̪͡s̪iä]
Noun[edit]
praescientia f (genitive praescientiae); first declension
Declension[edit]
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | praescientia | praescientiae |
Genitive | praescientiae | praescientiārum |
Dative | praescientiae | praescientiīs |
Accusative | praescientiam | praescientiās |
Ablative | praescientiā | praescientiīs |
Vocative | praescientia | praescientiae |
Related terms[edit]
Descendants[edit]
- Catalan: presciència
- English: prescience
- French: prescience
- Italian: prescienza
- Portuguese: presciência
- Romanian: preștiință
- Spanish: presciencia
References[edit]
- “praescientia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- praescientia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.