prekursor

Polish

Etymology

Borrowed from French précurseur, from Latin praecursor.

Pronunciation

• IPA^(key): /prɛˈkur.sɔr/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ursɔr
• Syllabification: pre‧kur‧sor

Noun

prekursor m pers (female equivalent prekursorka)

1. precursor (forerunner, predecessor)

Declension

Declension of prekursor

	singular	plural
nominative	prekursor	prekursorzy/prekursory (deprecative)
genitive	prekursora	prekursorów
dative	prekursorowi	prekursorom
accusative	prekursora	prekursorów
instrumental	prekursorem	prekursorami
locative	prekursorze	prekursorach
vocative	prekursorze	prekursorzy

Noun

prekursor m inan

1. (chemistry) precursor (chemical compound)

Declension

Declension of prekursor

	singular	plural
nominative	prekursor	prekursory
genitive	prekursora	prekursorów
dative	prekursorowi	prekursorom
accusative	prekursor	prekursory
instrumental	prekursorem	prekursorami
locative	prekursorze	prekursorach
vocative	prekursorze	prekursory

Derived terms

adjective

• prekursorski

 

noun

• prekursorstwo

 

Related terms

adverb

• prekursorsko

 

Further reading

• prekursor in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• prekursor in Polish dictionaries at PWN