promittens
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Present participle of prōmittō.
Participle
[edit]prōmittēns (genitive prōmittentis); third-declension one-termination participle
Declension
[edit]Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | prōmittēns | prōmittentēs | prōmittentia | ||
Genitive | prōmittentis | prōmittentium | |||
Dative | prōmittentī | prōmittentibus | |||
Accusative | prōmittentem | prōmittēns | prōmittentēs prōmittentīs |
prōmittentia | |
Ablative | prōmittente prōmittentī1 |
prōmittentibus | |||
Vocative | prōmittēns | prōmittentēs | prōmittentia |
1When used purely as an adjective.