prowodyr

Polish

Etymology

Borrowed from Ukrainian проводи́р (provodýr), from проводи́ти (provodýty).

Pronunciation

• IPA^(key): /prɔˈvɔ.dɨr/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔdɨr
• Syllabification: pro‧wo‧dyr

Noun

prowodyr m pers (female equivalent prowodyrka)

1. (derogatory) ringleader (person who starts and leads a disturbance, a conspiracy, or a criminal gang)

   Synonyms: herszt, wodzirej

2. (obsolete) person who leads dances at a wedding, ball, or other event

   Synonym: wodzirej

Declension

Declension of prowodyr

	singular	plural
nominative	prowodyr	prowodyrzy/prowodyry (deprecative)
genitive	prowodyra	prowodyrów
dative	prowodyrowi	prowodyrom
accusative	prowodyra	prowodyrów
instrumental	prowodyrem	prowodyrami
locative	prowodyrze	prowodyrach
vocative	prowodyrze	prowodyrzy

Noun

prowodyr m animal

1. (archaic) pack leader

   Synonym: przewodnik

Declension

Declension of prowodyr

	singular	plural
nominative	prowodyr	prowodyry
genitive	prowodyra	prowodyrów
dative	prowodyrowi	prowodyrom
accusative	prowodyra	prowodyry
instrumental	prowodyrem	prowodyrami
locative	prowodyrze	prowodyrach
vocative	prowodyrze	prowodyry

Further reading

• prowodyr in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• prowodyr in Polish dictionaries at PWN