pukawka

See also: Pukawka, pukawką, and Pukawką

Polish

Etymology

From pukać +‎ -awka. First attested in 1643.

Pronunciation

• IPA^(key): /puˈkaf.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -afka
• Syllabification: pu‧kaw‧ka
• Homophone: Pukawka

Noun

pukawka f

1. (colloquial, firearms, humorous) boomstick, pop gun (gun)

   Synonyms: broń palna, giwera

2. pop gun (children's toy)

   drewniana pukawka ― wooden pop gun

Declension

Declension of pukawka

	singular	plural
nominative	pukawka	pukawki
genitive	pukawki	pukawek
dative	pukawce	pukawkom
accusative	pukawkę	pukawki
instrumental	pukawką	pukawkami
locative	pukawce	pukawkach
vocative	pukawko	pukawki

Further reading

• pukawka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pukawka in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “pukawka”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “pukawka”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “pukawka”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 5, Warsaw, page 429