pustelnik

See also: pu̇stelnik and Pustelnik

Polish

Etymology

From pustelnia +‎ -ik.

Pronunciation

• IPA^(key): /pusˈtɛl.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛlɲik
• Syllabification: pus‧tel‧nik

Noun

pustelnik m pers (female equivalent pustelnica or pustelniczka)

1. (religion) anchorite, eremite, hermit (religious recluse; someone who lives alone for religious reasons)

   Synonyms: anachoreta, eremita

2. (figuratively) hermit, recluse (someone who likes solitude and shies away from people)

   Synonyms: odludek, samotnik

Declension

Declension of pustelnik

	singular	plural
nominative	pustelnik	pustelnicy/pustelniki (deprecative)
genitive	pustelnika	pustelników
dative	pustelnikowi	pustelnikom
accusative	pustelnika	pustelników
instrumental	pustelnikiem	pustelnikami
locative	pustelniku	pustelnikach
vocative	pustelniku	pustelnicy

Noun

pustelnik m animal

1. hermit crab

Declension

Declension of pustelnik

	singular	plural
nominative	pustelnik	pustelniki
genitive	pustelnika	pustelników
dative	pustelnikowi	pustelnikom
accusative	pustelnika	pustelniki
instrumental	pustelnikiem	pustelnikami
locative	pustelniku	pustelnikach
vocative	pustelniku	pustelniki

Derived terms

adjective

• pustelniczy

 

noun

• pustelnictwo

 

verb

• pustelnikować

 

Related terms

adverb

• pustelniczo

 

noun

• pustelnia

 

Further reading

• pustelnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pustelnik in Polish dictionaries at PWN