rozliczenie

Polish

Etymology

From rozliczyć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔz.liˈt͡ʂɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: roz‧li‧cze‧nie

Noun

rozliczenie n

1. verbal noun of rozliczyć
2. (finance) reckoning, settlement

   Synonym: rozrachunek

Declension

Declension of rozliczenie

	singular	plural
nominative	rozliczenie	rozliczenia
genitive	rozliczenia	rozliczeń
dative	rozliczeniu	rozliczeniom
accusative	rozliczenie	rozliczenia
instrumental	rozliczeniem	rozliczeniami
locative	rozliczeniu	rozliczeniach
vocative	rozliczenie	rozliczenia

Related terms

verbs

• rozliczać impf
• rozliczyć pf

 

Further reading

• rozliczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozliczenie in Polish dictionaries at PWN